
(Από Τον Αρχισυντάκτη Και Τη Δημοσιογραφική Ομάδα)
Η ομάδα του σχολείου μας έδωσε συνέχεια στην καλή εμφάνιση του πρώτου αγώνα απέναντι στο
4ο (με γκολ των: Παπαδόπουλου, Γκαϊδατζή, Γεωργακόπουλου, Χαρίτου και ξανά του Γκαϊδατζή) και με δύο ακόμα σπουδαίες νίκες, προκρίθηκε στον τελικό.
3Ο ΛΥΚΕΙΟ - 2Ο ΛΥΚΕΙΟ ΤΡΙΠΟΛΗΣ: 4 – 0
Σε ένα συνηθισμένο ντέρμπι μεταξύ των δύο σχολείων, η ομάδα μας κατάφερε να επικρατήσει με σχετική άνεση. Το σκορ άνοιξε ο Αγγελάκος στο πρώτο κιόλας δεκάλεπτο του αγώνα με εύστοχη εκτέλεση πέναλντι. Σε μία από τις αντεπιθέσεις της ομάδας μας, ο Γκαϊδατζής με ατομική προσπάθεια έκανε το 2- 0. Παίζοντας στη συνέχει πιο ελεύθερα λόγω του σκορ ασφαλείας, η ομάδα σημείωσε το 3-0 με πλασέ του Γιαννακόπουλου. Το 3-0 παρέμεινε μέχρι το τέλος του ημιχρόνου, ενώ στο 2ο ημίχρονο σημειώθηκε γκολ από τον Παπαδόπουλο.
Αξιοσημείωτες Συμπτώσεις: Και οι 4 σκόρερ μας έχουν το όνομα Νίκος ενώ ο αγώνας αυτός φέτος έγινε την ίδια ημερομηνία με πέρσι (30-10-08, σκορ: 3-1 υπέρ μας).
3Ο ΛΥΚΕΙΟ ΤΡΙΠΟΛΗΣ – ΛΥΚΕΙΟ ΛΕΒΙΔΙΟΥ: 6- 4
Το σχολείο μας, στο δεύτερο παιχνίδι του μέσα σε τέσσερις μέρες, επικράτησε με το εντυπωσιακό 6-4 του Λεβιδίου. Η σημασία του αγώνα ήταν μεγάλη καθώς ο νικητής θα εξασφάλιζε το «εισιτήριο» για τον τελικό. Το σκορ άνοιξε με πλασέ μέσα από την μεγάλη περιοχή ο Γκαϊδατζής, ενώ λίγα λεπτά αργότερα ο Γιαννακόπουλος διπλασίασε τα τέρματα για το 3ο. Από τραγικό λάθος του επόπτη, η ομάδα του Λεβιδίου κατάφερε να μειώσει σε 2-1, κάτι που απέφερε 3 κίτρινες κάρτες στην όμάδας μας (σε Χαρίτο, Γεωργακόπουλο και Παυλόπουλο), λόγω έντονης διαμαρτυρίας. Η ενέργεια αυτή « πείσμωσε» τους παίκτες μας και έδωσε την ευκαιρία στον Γιαννακόπουλο να σημειώσει το δεύτερο προσωπικό του τέρμα, και συνολικά το 3ο γκολ της ομάδας μας. Στο δεύτερο ημίχρονο, η ομάδα μας σημείωσε και τέταρτο γκολ με σουτ του Γεωργακόπουλου μέσα από την περιοχή, ενώ λίγα λεπτά αργότερα η ομάδα ανέβασε τον δείκτη σε 5-1 με γκολ ξανά του Γκαϊδατζή. Στο σημείο αυτό και μετά η ομάδα μας κατέβασε ταχύτητα και ως αποτέλεσμα οι αντίπαλοι κατάφεραν να μειώσουν την διαφορά σε 5-2. Με χατ- τρικ πέντε λεπτά αργότερα ο Γκαϊδατζής διαμόρφωσε το 6-2, αλλά η χαλάρωση της ομάδας μας, έδωσε την ευκαιρία στην ομάδα του Λεβιδίου να σημειώσει το τελικό 6-4. Οι αρκετά καλές προσπάθειες που ακολούθησαν από τον Γιαλαμά και τον Λυμπερόπουλο αλλά και η έξοχη παρουσία των αναπληρωματικών, δεν μας χάρισαν άλλα γκολ. Τώρα, σειρά έχει ο τελικός, που η ομάδα μας θα αντιμετωπίσει τον νικητή του β’ ημιτελικού (Μεγαλόπολης- Λεωνιδίου) και θα διεκδικήσει το κύπελο με την στήριξη των συμμαθητών μας…
Όλοι λίγο πολύ γνωρίζουμε πώς ,σύμφωνα με τη θρησκεία, δημιουργήθηκε ο άνθρωπος με το Θεό να πλάθει τον Αδάμ και από το πλευρό του την Εύα. Λοιπόν, η αλήθεια είναι ότι τα πράγματα δεν έγιναν ακριβώς έτσι. Στην αρχή δεν υπήρχε τίποτα. Ο Θεός λοιπόν αφού έπλασε με σοφία την πλάση την έβδομη ημέρα έπλασε τον Jimmy Page (κιθαρίστας των Led Zeppelin). Όταν ο Θεός πρότεινε στο Jimmy με αντάλλαγμα το πλευρό του να του προσφέρει την Εύα, για να ευτυχισμένος, εκείνος απάντησε πως το πλευρό του θα το έδινε, για να ‘ναι ευτυχισμένος, μόνο για μια κιθάρα. Έτσι έγινε. Την όγδοη ημέρα , λοιπόν, όταν έπιασε την κιθάρα στα χέρια του ο Jimmy εγένετο Rock…Εντάξει δεν είναι αυτή η αλήθεια αλλά θα μπορούσε… Το Rοck ξεκίνησε περίπου προς τις αρχές της δεκαετίας του ’70 με κύριους εκπροσώπους του τους Deep Purple, τους Black Sabbath (αν και λογίζονται ως πιο «heavy») και τους Led Zeppelin. Στην πρώτη «μάχη» που έδωσε το Rock «επέζησε» ενάντια στη Disco αλλά με μεγάλες «απώλειες». Τώρα θα αναρωτιέστε τι εννοώ. Δικαιολογημένα, γιατί και εγώ απλά διαβάζοντάς το δεν καταλαβαίνω τίποτα. Εκείνη την εποχή μπορεί το Rock να επεβίωσε , επειδή πέθανε η Disco , αλλά πολλά από τα τότε συγκροτήματα σταμάτησαν να παίζουν αυθεντικό Rock και έκαναν αποτυχημένους συνδυασμούς με την τότε νεοσύστατη Pop. Το Rock ,λοιπόν, παραγκωνίστηκε και ήρθε στο προσκήνιο ένα νέο είδος «μουσικής».Τη μεγάλη του ακμή είναι γεγονός πως το Rock τη γνώρισε τη δεκαετία του ’80, που πέρα από ελεεινές στιλιστικές επιλογές, είχε να προσφέρει πολλές καλές μουσικές επιλογές με συγκροτήματα όπως οι AC/DC, οι Guns ‘n’ Roses, οι Queen , οι Scorpions και πολλά άλλα(θα μπορούσα να γράφω με τις ώρες και άλλα συγκροτήματα). Όπως ,όμως, κάθε όνειρο έτσι και το Rock είχε ένα τέλος. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι άλλαξε ο τρόπος διασκέδασης των ατόμων. Επιλέγουν πλέον να πηγαίνουν σε clubs και με το ποτό στο χέρι να χορεύουν υπό το ρυθμό R&B κομματιών. Επίσης, η μουσική πέρα από μέσο διασκέδασης είναι και μέσο έκφρασης. Όταν , λοιπόν, οι καταπιεσμένοι ή αυτοί που θέλουν «να πάνε κόντρα στο κατεστημένο», έχουν πλέον άλλες επιρροές και διαφορετικό τρόπο ζωής είναι λογικό να παρακμάσει το Rock που ,ως ένα βαθμό, αντιπροσωπεύει αυτό τον τρόπο ζωής (με τα μακριά μαλλιά και την –εσφαλμένη κατ’ εμέ- εξοικείωση με τα ναρκωτικά)…
(Από Τον Γιώργο Νικολόπουλο)
Πάνω από 25 νοσήματα μεταδίδονται κυρίως μέσα από την σεξουαλική επαφή. Η τάση εξάπλωσης του κάθε νοσήματος ποικίλει σημαντικά, αλλά όλα μαζί αποτελούν σημαντικό πρόβλημα για την Δημόσια Υγεία. Αλλά ποια είναι τα πιο συχνά ΣΜΝ των εφήβων; Οι έφηβοι αποτελούν ομάδα υψηλής επικινδυνότητας για τηνπρόσληψη ΣΜΝ λόγω των σεξουαλικών τους συμπεριφορών. Συγκριτικά με άλλες ηλικιακές ομάδες, οι έφηβοι και οι νέοι έχουν περισσότερες πιθανότητες να έχουν πολλαπλούς σεξουαλικούς συντρόφους, να μην παίρνουν τις απαραίτητες προφυλάξεις και τις περισσότερες φορές οι νέες γυναίκες να έχουν συντρόφους ηλικιακά μεγαλύτερούς τους. Επιπλέον, οι νέες γυναίκες είναι βιολογικά πιο ευάλωτες στην πρόσληψη χλαμυδίων, γονόρροιας και HIV. Τα χλαμύδια και η γονόρροια είναι τα πιο συχνά ΣΜΝ και τουλάχιστον…μπορούν να θεραπευτούν. Τα ΣΜΝ αυτά, συνήθως προκαλούνται από βακτήρια που μπορούν να θεραπευτούν με αντιβιοτικά. Ωστόσο, αν τα νοσήματα αυτά παραμείνουν χωρίς θεραπεία είναι δυνα-τον να επιφέρουν σοβαρές επιπτώσεις υγείας στην συνέχεια της ζωής. Πάνω από το 5% των νέων ανδρών και 5-10% των νέων γυναικών έχουν μολυνθεί από χλαμύδια. Τα ποσοστά της γονόρροιας είναι υψηλά σε γυναίκες 15-19 ετών και σε άνδρες 20-24 ετών.
(Από Την Γεωργία Βρύνιου )
Όλοι γνωρίζουμε πολύ καλά τι εννοούμε με τον όρο τέχνη… Ο όρος τέχνη προέρχεται από το αρχαίο ρήμα « τίκτω » που σημαίνει « γεννώ» . Γεννώ , δηλαδή δημιουργώ η ακόμη πιο απλά φτιάχνω. Άλλωστε γι’ αυτό λέγεται δημιουργός αυτός που γράφει στίχους, συνθέτει μουσική, γράφει θεατρικά έργα, σκηνοθετεί και γενικά αυτός που καταπιάνεται με κάτι καλλιτεχνικό. Όμως στην Ελλάδα του 2009 υπάρχουν παιδιά που ούτε καν έχουν έρθει σε επαφή με την τέχνη… Περίεργο, αν σκεφτείς πως σε άλλα σημεία του κόσμου, πολλά παιδία «μπουχτίζουν» από την επίμονη μελέτη ενός θεατρικού κειμένου, ή τις πρόβες για μία θεατρική παράσταση, μία μουσική εκδήλωση κ.α, πράγμα το οποίο δεν υφίσταται στο δημόσιο ελληνικό σχολείο… Είναι πασιφανές πως το σχολείο ακολουθεί τις «διαταγές» του υπουργείου παιδείας, και αν το ίδιο το υπουργείο δεν στηρίζει την τέχνη τότε πώς θα την στηρίξει το σχολείο; Όμως τι θα μπορούσε να κάνει το σχολείο για να φέρει πιο κοντά τους μαθητές με την τέχνη το έχουν σκεφτεί οι υπεύθυνοι; Μάλλον όχι… Πού να βρεθεί μουσικός για μία χορωδία ή θεατρολόγος για μια θεατρική ομάδα; Και κυρίως πού να βρεθούν χρήματα για τέτοιες ενέργειες; Βέβαια όλες οι αθλητικές ομάδες του σχολείου κατεβαίνουν πλήρως εφοδιασμένες για τους σχολικούς αγώνες, με προοπτική κάποιο μετάλλιο, αλλά… ας κάνουμε τα στραβά μάτια όλοι εμείς που θέλουμε έστω και λίγη τέχνη στο σχολείο μας… Το θέμα επομένως φαίνεται να είναι, μα τι άλλο… οικονομικό! Τα άθλια οικονομικά του κράτους μας ευθύνονται λοιπόν για το ότι ο Έλληνας μαθητής χαρακτηρίζεται αστοιχείωτος στα θέματα τέχνης και πολιτισμού. Τι κι αν μάλλιαζε η γλώσσα της αείμνηστης Μελίνας Μερκούρη ότι: « Η Ελλάδα είναι ο πολιτισμός της και αν χάσει αυτόν τα έχασε όλα.» Βλέπουμε ότι όλο και πιο πολύ η Ελλάδα ξεχνά και δεν υπακούει σε αυτή την τόσο ισχυρή άποψη. Αυτό το λέω γιατί θυμάμαι πως τελευταία φορά σε ένα μουσείο, με πήγε το σχολείο όταν πήγαινα ακόμα δημοτικό και κοίταγα να παίξω και πώς σε μια μεγάλη θεατρική παράσταση δεν με πήγε ποτέ! Είμαι σίγουρος πως σχεδόν όλοι οι υπεύθυνοι αναμασάν την ίδια καραμέλα «δεν θέλουν τα παιδιά». Μα πως να θέλουν κύριοι, τα έχετε ωθήσει να ασχοληθούν με την τέχνη, να γνωρίσουν τον πολιτισμό; Έξι ολόκληρα χρόνια σε αυτούς τους τοίχους από γυμνάσιο σε λύκειο δεν θυμήθηκα μία θεατρική ομάδα παρά μόνο μια άριστη χορωδία. Όταν βέβαια έρχονταν τα βραβεία από τις αποστολές όλοι ‘’έγλυφαν τα δάχτυλα τους’’ που το σχολείο τους είχε διαφημιστεί και είχε πάρει την πρωτιά. Αλλά και να δεχτούμε πώς το σχολείο δεν ευθύνεται για την κατάσταση και ευθύνεται το Υπουργείο, πρέπει να σημειωθεί ότι το σχολείο μας και οι περισσότεροι καθηγητές του όταν πέρυσι τέτοιον καιρό είχε τεθεί από εμένα τον ίδιο το ζήτημα για δημιουργία θεατρικής ομάδας, όλες οι προσπάθειες είχαν πάει στον βρόντο… Καμία στήριξη δεν υπήρξε και από κανέναν.Ήμασταν μια μερίδα μαθητών που η επιθυμία τους δεν ακούστηκε και δεν πραγματοποιήθηκε από κανέναν. Έπρεπε και αυτό να το διευθετήσουμε μόνοι μας; Αβίαστα λοιπόν συνάγεται το συμπέρασμα πως μέσα στο σχολείο δεν υπάρχει ούτε μία μικρή ‘’δόση’’ τέχνης και πολιτισμού. Ο Έλληνας δεν γνωρίζει τίποτα για τα δυο πιο σημαντικά, ίσως σημαντικότερα, στοιχεία της ταυτότητος του. Έτσι, αφού από μικρά παιδιά δεν μας δίνεται μια στάλα γνώσης Πολιτισμού και Τέχνης μέσα στα σχολεία, θα έλθουν γενιές που με τα χίλια ζόρια θα θυμόνται ότι είναι Έλληνες. Μόνο ένα πανάρχαιο κουφάρι πάνω σε ένα λόφο, και αυτό κατεστραμμένο από την όξινη βροχή, θα θυμίζει ότι κάποτε υπήρχε ένας πολιτισμός που χάθηκε. Και χάθηκε γιατί πολύ απλά δεν ήμασταν άξιοι ή δεν ήθελαν…να κρατήσουμε την Ελλάδα ζωντανή!
(Από Τον Κώστα Αγγελόπουλο)
Με αφορμή την έκδοση της εφημερίδας μας, ο κ. Πουρνάρας, δέχτηκε να μας παραχωρήσει μια μικρή συνέντευξη, απαντώντας σε όλες τις ερωτήσεις των μαθητών του σχολείου μας ! Ακολουθεί το πρώτο από τα δύο μέρη, το β’ μέρος θα δημοσιευθεί στο 2ο τεύχος….
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πώς σας φαίνεται η πρωτοβουλία της τάξης μας για εφημερίδα τάξης; Θα την στηρίξετε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αξιόλογη και αξιέπαινη πρωτοβουλία και προσπάθεια. Μπράβο παιδιά μου, σας συγχαίρω. Θα έχετε από εμένα κάθε βοήθεια και υποστήριξη.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Είναι γεγονός πως το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα έχει τεράστια προβλήματα. Αν θα ήσασταν υπουργός παιδείας για μία μέρα, τί θα αλλάζατε στο σύστημα και τί στο σχολείο μας;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το «μία μέρα» που μου λέτε το εκλαμβάνω ως μία μεγαλύτερη του 24ώρου χρονική περίοδο. Έτσι λοιπόν θα ήθελα να βοηθήσω να βρει το δημόσιο σχολείο το δρόμοτου, να βρει τον εαυτό του, την αποστολή του μακριά από τα δεκανίκια της παραπαιδείας. Άμεσες αλλαγές που θα έκανα: Θα καταργούσα κάποια μαθήματα και θα μείωνα τις ώρες κάποιων άλλων,έτσι ώστε να «ανέπνεε» ο μαθητής και να μπορούσε να έχει ελεύθερο χρόνο.Θα καταργούσα τα ωριαία διαγωνίσματα και θα τα αντικαθιστούσα ίσως απόεργασίες ατομικές ή ομαδικές κατά τη διάρκεια του έτους. Θα καταργούσα τις αδικαιολόγητες απουσίες και θα υπήρχαν μόνο δικαιολο-γημένες απουσίες και αυτές σ’ ένα λογικό αριθμό. Θα εξέταζα την κατάργηση της βαθμολογίας και θα την αντικαθιστούσα με άλλο τρόπο έκφρασης της αξιολόγησης των μαθητών.Θα προσπαθούσα να κάνω το σχολείο να ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες του σημερινού ανθρώπου και όχι σε αφηγημένες «αξίες». Να εξασφαλίζει επαρκή εφόδια στα νέα παιδιά για να μετάσχουν στη ζωή καινα την κατακτήσουν.Να έχει ευαισθησίες για τα κοινωνικά προβλήματα και να αποπνέει τη χαρά της δημιουργικής εμπειρίας.Να παρέχει μία παιδεία, όχι «φροντιστηριοποιημένη» που φτιάχνει καταναλωτές γνώσεων, αλλά μια παιδεία που φτιάχνει ελεύθερους, υπεύθυνους και με αυτογνωσία πολίτες που θα είναι κύριοι της μοίρας τους.Πάνω απ ’όλα, θα ήθελα να φέρω τη χαρά στο σχολείο. Να ‘ρχονται τα παιδιά σχολείο και να λάμπουν από χαρά. Το σχολείο όπως είναι σήμερα είναι επικίνδυνα γερασμένο- απωθεί τα παιδιά, αν δεν το μισούν, το βρίσκουν αφόρητα ανιαρό, πληκτικό, χωρίς ενδιαφέρον, κάτι σαν «καταναγκαστικά έργα». Όλοι μας θέλουμε ένα καινούργιο σχολείο που να έχει ενδιαφέρον και για τα παιδιά και για εμάς. Για να αλλάξει όμως το σχολείο θα πρέπει να αλλάξουμε πρώτα εμείς – να το αγαπήσουμε, να αγαπήσουμε τη δουλειά μας και τα παιδιά , για να μας αγαπήσουν και να μας σεβαστούν και τα παιδιά. Και τότε όλοι μαζί θα βρούμε τρόπους να το αλλάξουμε…
ΕΡΩΤΗΣΗ : Δώστε μας τα 3 χαρακτηριστικά του καλού μαθητή.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: 1. Να είναι εργατικός, να προσπαθεί, να συμμετέχει, 2. Να είναι πειθαρχημένος και 3. Να έχει επίγνωση των ορίων του, να ξέρει δηλαδή ποια είναι τα δικαιώματά του και ποιες οι υποχρεώσεις του. Ότι υπάρχουν πάντοτε σαφή όρια στη συμπεριφορά μας, που όταν τα ξεπεράσουμε έρχονται οι επιπτώσεις. Αυτό το τρίτο χαρακτηριστικό είναι πολύ σημαντικό για τις σχέσεις μας με τους γύρω μας (συμμαθητές μας, καθηγητές μας κ.λ.π.)
(Από Την Δημοσιογραφική Ομάδα)
Μόλις λίγες μέρες πριν, το πενταμελές του τμήματος Γ’1, αποφάσισε την έκδοση σχολικής εφημερίδας που θα διανέμεται, με μικρό κόστος (1€) στους μαθητές του τμήματος και γενικά του σχολείου . Είναι μια πρωτοβουλία, ή καλύτερα μια καινοτομία που όμοια της δεν έχει παρθεί στο σχολείο μας. Η εφημερίδα, αποφασίστηκε να περιέχει θέματα εφ’ όλης της ύλης, θέματα που αφορούν την υγεία, τον πολιτισμό, την εφηβεία, τα προβλήματα που αφορούν τους νέους, καθώς και θέματα από το σχολικό περιβάλλον και την τάξη. Με κείμενα που θα έχουν την δικιά μας επιμέλεια και βασισμένα στις ιδέες των συμμαθητών μας, θα καταφέρουμε να κάνουμε την μικρή μας εφημερίδα στο νούμερο ένα ! Προσκαλούμε έτσι λοιπόν τους συμμαθητές μας να μας βοηθήσουν ενεργά, γράφοντας άρθρα (που θα μπορούν να μας τα δίνουν ή να τα στέλνουν στο ENTAKSINEWS@YAHOO.GR )στηρίζοντας τον αγώνα μας για ποιοτική και καθαρά νεανική ενημέρωση. Περιμένουμε ιδέες και προτάσεις απ’ όλους σας. Από τώρα λοιπόν και στο εξής θα περιμένουμε τη βοήθεια σας, τη συνδρομή σας και την αγάπη σας γι αυτό που ετοιμάζουμε με τόσο κόπο. Προσωπικά θέλω να ευχαριστήσω τον λυκειάρχη μας, κ. Πουρνάρα, τους καθηγητές που μας βοήθησαν έστω και με μία τους συμβουλή, και τελευταίους εσάς που αυτή την στιγμή μας διαβάζετε μέχρι τις 5 κάθε μήνα η «Αίθουσα 12» του σχολείου μας θα «βγάζει» εφημερίδα και θα την δίνει σε εσάς με μόχθο, ειλικρίνεια και επιμέλεια . Καλώς σας βρήκαμε λοιπόν και καλή ανάγνωση!
(Από Τον Αρχισυντάκτη της Εφημερίδας και
Την Δημοσιογραφική Ομάδα του)