ΡΕΠΟΡΤΑΖ: «3ο ΕΧΕΙΣ ΤΑΛΕΝΤΟ» … (Τεύχος #3 ΣΕΛ.6-7)

Δεν υπάρχει ορισμός που να καλύπτει τον όρο «ταλέντο», αλλά γενικά μπορούμε να πούμε πως είναι η κλίση που δείχνει ένα άτομο (κυρίως εμφανίζεται από τα 5 του έτη) και αναπτύσσεται καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του. Μπορεί να υπάρχουν πολλά ταλέντα στο σχολείο μας, και πραγματικά πιστεύουμε πως ο καθένας από εμάς, έχει ένα «ταλέντο» που, είτε το προβάλλει, είτε δεν το έχει ανακαλύψει ακόμη. Ως εφημερίδα επιλέξαμε ενδεικτικά αυτά τα 7 άτομα που προβάλλουν στο μέγιστο βαθμό σε σχέση με τους υπόλοιπους, ο καθένας σε διαφορετικό τομέα, ένα «ταλέντο». Ακολουθούν οι συνεντεύξεις των συμμαθητών μας:

ΑΡΓΥΡΗΣ ΚΟΛΛΑΡΑΣ – ΠΟΔΗΛΑΣΙΑ

Αν η ζωή ήταν τροχός, ο Αργύρης θα είχε δύο. Γιατι; Γιατί πια η ζωή του και η ποδηλασία, έχουν
γίνει ένα, τα τελευταία 6 χρόνια. Ασχολείται κυρίως με την ποδηλασία πίστας και δρόμου,
και έχει διαπρέψει και κερδίσει σε αρκετούς αγώνες ποδηλασίας, τόσο σε τοπικά όσο και διασυλλογικά πρωταθλήματα, ενώ στο εξωτερικό έχει διαγωνιστεί στην Ολλανδία κερδίζοντας 3 χρυσά , 2 ασημένια και ένα 1 αργυρό μετάλλιο, εκπροσωπώντας το σωματείο του «Ποδηλατικός Όμιλος Τρίπολης». Αξιοσημείωτο πάντως είναι πως ο σημερινός προπονητής του Αργύρη, ο Δ. Γεωργαλής, που είχε διαγωνιστεί για την Ελλάδα, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ το 2000 ενώ τον προπονεί και ο Γ. Μάγκλαρης από το σωματείο του.… Θα ήθελε να κερδίσει μελλοντικά και στο Κέιριν, στο ομαδικό Σπριντ, καθώς και να σπάσει το πανελλήνιο ρεκόρ στα 200 μέτρα ταχύτητας (10 δευτερόλεπτα & 5κλάσματα του δευτερολέπτου) και στα 1.000 μέτρα (1 λεπτό 5δευτερόλεπτα & 1 κλάσμα δευτερολέπτου), αλλά επίσης και μετάλλια στους αγώνες του 2010. Ο Αργύρης προετοιμάζεται για το παγκόσμιο και το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, που θα διεξαχθούν αυτό το καλοκαίρι στην Ιταλία, ενώ δε θα έλεγε όχι και σε μία συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες των επόμενων τετραετιών.

ΜΑΡΙΑΝΤΙΝΑ ΛΙΛΗ – ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ

Η Μαριαντίνα, μπορούμε να πούμε, με μια πρώτη ματιά , ότι είναι ένα ακόμα παιδί που ζωγραφίζει. Αμ, δε! Η Μαριαντίνα είναι από τα λίγα πραγματικά ταλέντα τουσχολείου, και σπάνιο παιδί. Έχει εκπροσωπήσει το σχολείο μας σε καλλιτεχνικούς αγώνες το 2007 και το 2008, χωρίς να αποσπάσει κάποιο βραβείο, αλλά συλλέγοντας σημαντικές εμπειρίες. Έχει απασχολήσει και τον τύπο, καθώς μεγάλο εφηβικό περιοδικό την παρουσίασε σαν ανερχόμενο ταλέντο. Έχει κλισή στη σκιτσογράφηση μεγάλων προσωπικοτήτων, ενώ έχει σχεδιάσει και σκίτσα με το λογότυπο της Εφημερίδας μας για την προώθηση της στο διαδίκτυο. Ενδιαφέρεται για το σχέδιο μόδας, που ίσως ακολουθήσει και επαγγελματικά, ενώ θα μπορούσαμε να την φανταστούμε σαν μία καταξιωμένη ζωγράφο στα επόμενα 20 χρόνια. Αγαπημένοι της ζωγράφοι : Σαλβαντόρ Νταλί,και Εγγονόπουλος λόγω φιλοσοφίας και εκκεντρικότητας.

ΒLACK MELODY – ΜΟΥΣΙΚΗ

Όλοι πια γνωρίζουμε τους Black Melody, ένα μουσικό γκρουπ που κάνει ιδιαίτερη αίσθηση τα
τελευταία χρόνια, στο σχολείο μας. Ο Θανάσης, ο Βαρβατσούλης, ο Κώστας και ο Σταύρος Αλεξόπουλος, είναι 4 παιδιά από τοσχολείο μας, που διαπρέπουν τα τελευταία 3 χρόνια, ανάμεσα στα πολλά μουσικά γκρουπ της Τρίπολης. Σχετικά με τα άλλα γκρουπ, δεν έχουν προωθηθεί αρκετά (και είναι κρίμα), παίζοντας μουσική μόνο σε πάρτυ, μικρά πολιτιστικά κέντρα καθώς έχουν κάνει και 3 εμφα-νίσεις σε Μουσικό Κέντρο της πόλης μας. Σχέδια για το μέλλον, δεν φαίνεται να έχουν, είναι προσηλωμένοι στο παρόν και επιθυμούν να αναδειχτούν εγκαίρως σε ένα μεγάλο μουσικό συγκρότημα. Και όσο για του «κακούς» του σχολείου, που τους θεωρούν «δήθεν» και «ψωνισμένους» σας βεβαιώνουμε για το αντίθετο, καθώς είναι πολύ καλά παιδιά, και με προοπτική. Τώρα για«ταλέντο» δεν μπορούμε να μιλήσουμε σε προσωπικό επίπεδο, στον καθένα ξεχωριστά. Μαζί όμως είναι σίγουρα μια «ταλαντούχα» συνύπαρξη, που πιστεύουμε να μας απασχολήσει και στο μέλλον.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ – ΘΕΑΤΡΟ

Ο Κώστας Αγγελόπουλος, πέρα από υπεύθυνος έκδοσης της εφημερίδας μας , είναι και μια καλλιτεχνική φιγούρα. Ασχολείται με το θέατρο, από τα 15 του, και συμμετέχει σε παραστάσεις της θεατρικής ομάδας Τρίπολης, με πιο πρόσφατη, την «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία», που έλαβε χώρα τον Ιανουάριο. Καταπιάνεται και με την σκηνοθεσία καθώς επίσης και με την συγγραφή θεατρικών έργων. Σχετικά με το τελευταίο, έχει φτάσει σε σημείο να εκπροσωπήσει ένα δικό του έργο, το «Άλλαξε τη ζωή», μια καθαρά χιουμοριστική απόδοση της καθημερινότητας των μαθητών στο ελληνικό σχολείο, το 3ο Λύκειο Τρίπολης, στον Καλλιτεχνικό Διαγωνισμό του 2009. Τελικά, αν και συγκέντρωσε μεγάλο ποσό μαθητών που καταπιάστηκαν με το έργο, και πραγματοποιήθηκαν αρκετές πρόβες, λόγω γραφειοκρατικών διαδικασιών, δεν παρουσιάστηκε ποτέ. Ο Κώστας, πέρα από το θέατρο, ασχολείται με τη ζωγραφική, την μουσική και την στιχουργία.

NIKOΣ ΓΚΑΪΔΑΤΖΗΣ – ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Ο Νίκος, μας ήρθε από την Αλεξανδρούπολη. Ποιος μας τον έφερε στην Τρίπολη; Μα και φυσικά η ομαδάρα μας, ο Αστέρας Τρίπολης, καθώς ο Νίκος έχει τεράστιο ταλέντο στο ποδόσφαιρο. Δεν το λέμε μόνο εμείς. Ο Αστέρας Τρίπολης όπως και το σχολείο μας, έχουν αναγνωρίσει το πάθος του Νίκου για την μπάλα.Υποστηρίζει φανατικά την ομάδα του Αστέρα ενώ σε δεύτερη μοίρα έρχεται η πρώην (και ελπίζουμε να παραμείνει) αγαπημένη ομάδα του ΑΕΚ. Ο Νίκος, συμμετείχε στη κυπελλούχα πλέον ομάδα ποδοσφαίρου του σχολείου μας. Το όνειρό του είναι να παίξει ποδόσφαιρο σε μεγάλες ομάδες του εξωτερικού, ενώ αγαπημένη του ομάδα του εξωτερικού είναι η Liverpool. O Νίκος έχει ως ποδοσφαιριστή- είδωλο τον Fernando Torres. Εμείς του ευχόμαστε ολόψυχα να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα και να γίνει, όχι απλά ισάξιος με τον Torres, άλλά πολύ πιο σπουδαίος. Υπάρχουν υποδομές, και αντικειμενικότατα, έχει ταλέντο…

ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΣΕΚΟΥΡΑ – ΜΟΥΣΙΚΗ

Η Δέσποινα είναι από τα παιδιά που μπορεί άνετα κανείς να προσπέρναγε στο δρόμο, αλλά αν της δώσουν ένα πιάνο ή ένα μικρόφωνο, σε καθηλώνει. Η Δέσποινα σπούδαζε για 6 χρόνια στο «Αττικό Ωδείο» ενώ τα τελευταία χρόνια σπουδάζει κλασσικό πιάνο και ανώτερα θεωρητικά στο «Εθνικό Ωδείο Αθηνών». Ασχολείται και με το τραγούδι, και μπορούμε να πούμε με μεγάλη επιτυχία, γιατί την έχουμε ακούσει πέρα από την σχολική μας εκδήλωση, και σε γνωστή ταβέρνα, με έντεχνο και λαϊκό πρόγραμμα. Γράφει και δικά της τραγούδια ενώ στην ερώτηση «Αν μια εταιρία σου «έβγαζε» cd με 2 όρους: α) Να άλλαζες το όνομά σου και β) να τραγουδούσες τραγούδια β’ διαλογής, θα δεχόσουν;», αυτή μας απάντησε: «Θα το σκεφτόμουν για το όνομα, αλλά δεν θα έκανα καμία παραχώρηση για τα τραγούδια, και ας είχε ως αποτέλεσμα να μην κυκλοφορήσω ποτέ cd». Δέσποινα σου βγάζουμε το καπέλο! Να ένα κορίτσι με αρχές ,ποιότητα, και ΦΩΝΗ, που δεν χρειάζεται ένα καλό αμπαλάζ πριν βγει στην πίστα (όπως π.χ κομμωτήρια, άφθονο make up και χαμηλές φούστες), γιατί είναι ένα αυθεντικό ταλέντο…

ΑΝΤΡΕΑΣ ΑΓΓΕΛΑΚΟΣ – ΜΟΥΣΙΚΗ

Όλοι γνωρίζουμε την πολύπλευρη artistic προσωπικότητα του Tru, ως γνωστών, που πραγματικά και εμείς απορούμε τι θα πρωτογράψει στο βιογραφικό του: μουσικός, τραγουδιστής, ζωγράφος, ηθοποιός ή décorateur; Αυτή την απορία δεν μπορούμε να σας την λύσουμε, μπορούμε όμως να σας μιλήσουμε για τις μουσικές του ικανότητες. Ο Αντρέας, ασχολείται με τη μουσική τα τελευταία 8 χρόνια και έχει συμμετάσχει σε πάμπολους μουσικούς διαγωνισμούς και παραστάσεις. Η μουσική του πορεία αρχίζει από τον «Ορφέα Τρίπολης», και σταδιακά, από την παιδική χορωδία, κατάφερε να γίνει μέλος και της εφηβικής Ήταν ενεργό μέλος του φωνητικού συνόλου «Σύμπραξη», που χάρισε στο σχολείο μας δύο συνεχόμενες πρωτιές, τα προηγούμενα δύο χρόνια. Αν και και ο Τru είναι λιγουλάκι «too much» για τα δεδομένα του σχολείου μας, παρόλα ταύτα κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί πως είναι από τα πιο ηχηρά μας ταλέντα…

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΦΛΩΡΟ (Τεύχος #3 ΣΕΛ.5)

Στις 18/12/09 στο ξενοδοχείο Grande Bretagne της Αθηνάς συναντήσαμε το διάσημο ζωγράφο από την Τρίπολη Νίκο Φλώρο, που φοίτησε στο 3ο Λύκειο Τρίπολης, απ’ τον οποίο πήραμε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη, πλούσιο υλικό για την εφημερίδα του σχολείου μας.Γεννημένος το 1970 στην Τρίπολη ,ο κος Νίκος Φλώρος ζει τώρα πια μεταξύ Αθήνας και Νέας Υόρκης . Ο Νίκος Φλώρος, σημαντικός καλλιτέχνης στο σχεδιασμό και τη δημιουργία πρωτότυπων κοστουμιών, έχει συνδυάσει την υψηλή ραπτική με την αισθητική γλυπτική δημιουργώντας εξαιρετικά έργα τέχνης. Με τη χρήση πρωτό-
τυπων υλικών στα έργα του, όπως κουτιά αναψυκτικών και εφημερίδες, έχει λάβει μέρος σε πολλές εκθέσεις σε όλο τον κόσμο αποσπώντας σημαντικές διακρίσεις. Μάλιστα, το 2007 εξέθεσε την «αλουμινένια» απόδοση των ρούχων όπερας, της Μαρία Κάλλας, στη Θεσσαλονίκη…

Πόσο χρονών φύγατε από την Τρίπολη και γιατί;

- 15 χρονών, πήγα στην Αθήνα για να κάνω ελεύθερο σχέδιο για τη ζωγραφική.

Από μικρός θέλατε να γίνετε ζωγράφος;

-Δεν ήθελα, επιλέχτηκε . Από μικρός ζωγράφιζα κατά τη διάρκεια της σχολικής

χρονιάς,όμως δεν διάβαζα, έγραφα μέτρια αλλά στο τέλος έγραφα άριστα ,20 και

συμψηφίζονταν. Συνήθιζα να μιλάω με μεγαλύτερους ανθρώπους. Αυτοί είχαν

πολλά να μου πουν. Όταν τελείωσα το Λύκειο στην Αθήνα πήγα στο Παρίσι να

σπουδάσω .Το 3ο Γυμνάσιο- Λύκειο έχει χαράξει την προσωπικότητα μου. Όποτε περνάω, το σκέφτομαι, θέλω να μπω μέσα και αναπολώ τους διαδρόμους που διαβάζαμε στα καλοριφέρ πριν μπούμε στις τάξεις!!!!

Στη συνεχεία της συνέντευξης ο λόγος πηγαίνει στην τέχνη και την παιδεία και ο κος Φλώρος, μας αποκαλύπτει μια ενδιαφέρουσα άποψη για το θέμα.

«Τέχνη μπορούν να κάνουν οι πάντες ,αρκεί να ενοχοποιηθούν ,να νικήσουν τους φόβους τους, να μάθουν .Οι νέοι μεγαλώνουν σε ένα «φοβικό» περιβάλλον αλλά η τέχνη σε απελευθερώνει απ’ αυτό. Αυτό αποτελεί τον σκοπό και τη μεγαλύτερη σημασία για την τέχνη. Σε κάνει για δευτερόλεπτα να φεύγεις , να αποστασιοποίησε. Όπως και το θέατρο. Όλοι έχουν μέσα τους τη δημιουργία αρκεί να μπορείς να το εκφράσεις αυτό χωρίς φόβο. Μην βάζεις τον εαυτό σου κατώτερο από κάτι. Να θεωρείς ότι στο πεπερασμένο έχεις μοναδική αξία και μπορείς να προσφέρεις. Δεν ωφελεί να παγιδεύεσαι σε παγιωμένους τρόπους συμπεριφοράς».

Περνώντας στο χώρο της παιδείας αναφέρει «Ο καθηγητής έχει ευθηνή όχι μόνο να διαμορφώσει τις ηθικές αξίες ενός ανθρώπου, αλλά να φαίνεται αυτό το αποτέλεσμα και στο μέλλον. Ακόμα και τους κακούς μαθητές δεν πρέπει να τοις υποτιμάμε. Γιατί μπορεί να σκέφτεται κάτι το παιδί που δεν είναι σε θέση να συλλάβει ο καθηγητής. Αυτό που πρέπει να καλλιεργείται στους νέους είναι η κρίση .Αν ήμουν δάσκαλος, θα έδινα βιβλία με λάθη για να μπορέσουν να τα διακρίνουν οι μαθητές και όχι να τους επιβάλουν το σωστό απευθείας οι καθηγητές. Αν ήμουν καθηγητής θα προσπαθούσα να δώσω αυτοπεποίθηση στα παιδιά ,να είναι κύριοι των λαθών τους. Ζούμε σε μια προβληματική κοινωνία που φταίνε και οι δάσκαλοι και οι γονείς δουλειά του καθηγητή πρέπει να είναι έμπνευση .Μπορεί κάποιος να μαθαίνει, αλλά πρέπει και να καταλαβαίνει.

Πιστεύετε ότι υπήρχαν καθηγητές που σας βοήθησαν να προχωρήσετε αλλά και το αντίθετο;

-Ναι κάποιοι με βοηθήσαν ,αλλά και κάποιοι έλεγαν στη μητέρα μου ‘’είστε εύποροι οικογένεια; Τι θα κάνει το παιδί σας; Ποιο ναι το μέλλον του; Θα γίνει ζωγράφος; Οι Καθηγητές ζήλευαν, ήταν εμπαθείς και μου έβαζαν εμπόδια . Καθηγητής είναι σημαντικός, πρέπει να κάνει τους μαθητές να προχωρούν. Παρ’ όλα αυτά ,δεν συμβιβαζόμουν , έγινα μαχητής κάποιες φορές γίνεσαι σαν τον Δον Κιχώτη ,παλεύεις με ανεμόμυλους με θηρία….και όπως λέει ο Καβάφης, σημασία έχει το ταξίδι ,όχι η Ιθάκη. Συνεχίζει, μιλώντας για τη ζωή το κόσμο της Τρίπολης και στη συνέχεια αναφέρθηκε στους νέους λέγοντας: «Υπάρχουν νέοι ακόμα κι από ένα τελευταίο χωριό οι οποίοι είναι ταλαντούχοι αλλά δεν τους δίνεται η δυνατά να αναδειχτούν, να δημιουργήσουν. Πρέπει να δημιουργηθούν Οργανισμοί και να υποστηρίζονται οι νέοι μεταξύ τους και όταν φτάσεις ψηλά, μην ξεχνάς όσους αξίζουν. Να δίνεις ευκαιρίες». Τέλος μας μιλάει για τη ζωή του και τις ευκαιρίες που του έδωσαν .Τα έργα του έχουν μπει σε εκθέσεις στη Θεσσαλονίκη, Βιέννη , Νέα Υόρκη και ζητηθήκαν τα έργα του από τη Βραζιλία να τα βάλουν στα εκπαιδευτικά βιβλία με διδακτικό χαρακτήρα..

(Από Την Μαριαντίνα Και Τη Σταυρουλα Λιλή – Γ’2)

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ κ.ΚΟΛΛΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ κ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ… (Τεύχος #3 ΣΕΛ.3)

ΕΡΩΤΗΣΗ: Κύριε Κόλλια, ποιος είναι για σας ο «τύπος» του σωστού μαθητή;


ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Οι μαθητές πρέπει να σέβονται τη προσπάθεια που κάνουν οι καθηγητές ,οι
συμμαθητές τους και η Διεύθυνση του Σχολείου. Ο σωστός μαθητής θα πρέπει να έχει συμ-
μετοχή στις συλλογικές εκδηλώσεις της Σχολικής κοινότητας που εκφράζουν τις ανάγκες
για ψυχαγωγία ,δημιουργία και επίλυση βασικών προβλημάτων του Σχολείου. Να συμμετέ-
χουν ενεργά στο μάθημα με επισημάνσεις, ερωτήσεις, θέσεις και απόψεις σε αμφίδρομο
διάλογο με το καθηγητή τους. Οι μαθητές δεν πρέπει να αντιμετωπίζουν τη μαθητική ζωή
ως μια βαρετή καθημερινότητα αλλά ως πεδίο έκφρασης και δημιουργίας. Θα μου πείτε
το σημερινό Σχολείο βοηθάει σ’ αυτή τη κατεύθυνση; Εγώ λέω όχι .Χρειάζονται θεσμικές
αλλαγές και αλλαγές νοοτροπίας, ειδικά στο Λύκειο…

ΕΡΩΤΗΣΗ: Κύριε Κόλλια, ποιος είναι ο ρόλος του υποδιευθυντή;


ΑΠΑΝΤΗΣΗ: O ρόλος της Διεύθυνσης είναι να καθοδηγεί, να εμπνέει και να οραματίζεται,
σε συνεργασία με το σύλλογο των καθηγητών, τη μαθητική κοινότητα και το σύλλογο
γονέων ένα σχολείο ανοιχτό στις νέες πολυπολιτισμικές και τεχνολογικές προκλήσεις.
Να πραγματώνει τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών και να αναπτύσσει τις ιδιαίτερες
ικανότητες τους, επιτυγχάνοντας τη κοινωνικοποίηση και την ενεργό συμμετοχή τους στη πολιτιστική,οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη του τόπου.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Κύριε Κόλλια, πιστεύετε ότι θα ήσασταν κατάλληλος λυκειάρχης, αν σας δινόταν η ;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σήμερα στο σχολείο μας έχουμε έναν πολύ καλό διευθυντή και ποιοτικούς καθηγητές, γι αυτό δεν είναι τυχαίο ότι κατακτάμε πρωτιές στις εξετάσεις, σε διαγωνισμούς, στα σχολικά πρωταθλήματα και σε μαθητικούς αγώνες. Είναι επομένως βαριά «κληρονομιά» και μεγάλη πρόκληση η ανάληψη της ευθύνης της διεύθυνσης του 3ου Λυκείου. Η κα-ταλληλότητα βέβαια, εφόσον κάποιος πιστεύει ότι θα τα καταφέρει, κρίνεται απόθεσμικούς παράγοντες και υπερεσιακά συμβούλια.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Κύριε Κόλλια, πώς αισθάνεστε που είστε από τους πιο αγαπητούς καθηγητές του σχολείου μας;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η αξιολόγηση που γίνεται από τους μαθητές, είναι ταυτόχρονα τιμή και ευθύνη. Αγαπητός καθηγητής στους μαθητές για εμένα σημαίνει: Αποδοχή του εκπαιδευτικού έργου του και άνετη επικοινωνία που τους βοηθάει στη μαθησιακή διαδικασία και στην επίλυση βασικών προβλημάτων τους.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Κυρία Παρασκευοπούλου, το επάγγελμα της καθηγήτριας ήταν όνειρο ζωής ή
προέκυψε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το επάγγελμα της εκπαιδευτικού προέκυψε. Από το Πανεπιστήμιο κιόλας
βοηθούσα κάποια παιδιά στα μαθήματα και μου άρεσε. Τελειώνοντας τις σπουδές, εργά-
στηκα στην Ιδιωτική Εκπαίδευση, και στη συνέχεια στο Δημόσιο Σχολείο, στο οποίο διορί-
στηκα μόνιμα μέσω του διαγωνισμού του Α.Σ.Ε.Π. Η συνεργασία με τους μαθητές με γεμίζει,
είναι δημιουργική, αποτελεί ευχάριστη εμπειρία και μου δίνει το αίσθημα της ικανοποίησης
από τη μετάδοση της γνώσης. Από την πλευρά μου υπάρχει η καλή διάθεση, που με τη σειρά
της φέρνει καλές προσπάθειες και όλα μαζί καλά αποτελέσματα!

ΕΡΩΤΗΣΗ: Κυρία Παρασκευοπούλου, έχετε ποτέ σκεφτεί να αποχωρίσετε από κάποιο τμήμα την ώρα του μαθήματος;


ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ναι, αλλά η αποχώρηση δεν είναι λύση. Μένεις και αντιμετωπίζεις το πρόβλημα αποφασίζοντας τι μπορεί να γίνει για να βελτιωθεί η κατάσταση, βρίσκοντας και τις αιτίες που την προκαλούν. Ας μάθουμε να σεβόμαστε τον εαυτό μας για να μας σεβαστούν και οι άλλοι. Μέσα στο παιχνίδι των ρολών θα πρέπει να τονίσουμε ότι είναι καλό να ακούμε τον Καθηγητή και όλο και κάτι θα μας φανεί χρήσιμο. Αλλά κι αν ακόμα δεν μας ενδιαφέρει το μάθημα ή το θεωρούμε βαρετό, οφείλουμε να μη «διαλύουμε» την τάξη. Πιστεύω πως μερικά παιδιά ,με στόχο να καλύψουν ένα αίσθημα ανεπαρκείας που βιώνουν, έχουν την εντύπωση πως με τη φασαρία μπορούν να τραβήξουν την προσοχή, να αποσείσουν τις ευθύνες τους και να τις μεταθέσουν σε κάποιο άλλο παιδί. Ας οριοθετήσουμε τη συμπεριφορά μας – Καθηγητές και Μαθητές! Όσο πια για το τμήμα σας, απογοητεύτηκα πολύ από τις συμπεριφορές πολλών παιδιών, και ειδικά στο ωριαίο της Βιολογίας, όπου ανακάλυψα πως το μεγαλύτερο ποσοστό των μαθητών, έκανε σκονάκι. Αυτό ήταν λάθος, καθώς το κάθε παιδί με τις δυνατότητες που έχει, μπορεί να τα καταφέρει χωρίς να καταφεύγει σε αθέμιτα μέσα. Τα σκονάκια έγιναν από μερικούς, με στόχο ν’ αποφύγουν κάτι που πρέπει (διάβασμα), ώστε ν’ ασχοληθούν ,με κάτι πιο διασκεδαστικό ή πιο αρεστό. Πάντως ορισμένοι ήταν πολύ εφευρετικοί και κάποιοι άλλοι ζήτησαν συγγνώμη γνωρίζοντας, πως στο πλαίσιο της λογικής, θα έχουν και κάποιες συνέπειες. Αξίζει να επαινέσω όλους όσοι πραγματικά έγραψαν στηριζόμενοι στον εαυτό τους και στο διάβασμά τους!

« Προσπαθώ, κοπιάζω, αποδίδω, αμείβομαι ».

Σας ευχαριστώ για τις ερωτήσεις σας και σας εύχομαι καλή επιτυχία στις εξετάσεις και σε οποιοδήποτε προσωπικό σας στόχο!



Θέλουμε να ευχαριστήσουμε θερμά τους καθηγητές μας για την συνέντευξη που μας παραχώρησαν. Σε αυτό το σημείο θα ήταν καλό να αναφέρουμε πως η επιλογή των δύο αυτών καθηγητών, δεν ήταν τυχαία. Και ο κύριος Κόλλιας και η κυρία Παρασκευοπούλου, είναι από τους πιο προσιτούς καθηγητές του σχολείου μας και ειλικρινά πιστεύουμε πως το ενδιαφέρον τους για τους μαθητές τους, δεν σταματά ένα βήμα μετά την έξοδό τους από την αίθουσα διδασκαλίας. Γι αυτό θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι οι «αδυναμίες» μας…

GOSSIP GOSSIP GOSSIP GOSSIP (Τεύχος #3, ΣΕΛ.2)

ΕΙΔΗΣΗ ΒΟΜΒΑ- ΧΑΪΔΕΜΕΝΑ ΤΑ ΑΓΟΡΙΑ ΤΟΥ Γ’1! (ΜΕ ΧΙΟΥΜΟΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ)


Πασίγνωστη καθηγήτρια, με γνωστή αδυναμία στο Λάκη Λαζόπουλο, αποκάλεσε «Χαϊδεμένα» τα αγόρια του Γ’1, με αποτέλεσμα να ξεσηκωθεί θύελλα αντιδράσεων. Συγκεκριμένα, η καθηγήτρια χαριτολογώντας, ήθελε να ηρεμήσει την τάξη, για να συνεχίσει το μάθημα της , που θεματικά ποικίλει: ο γάμος, η θέση της γυναίκας, η ζωή στο χωριό, οι δουλειές του σπιτιού, το ότι δεν είχε πλυντήριο και έπλενε τα ρούχα στη σκάφη, πώς οι γυναίκες γεννάγανε στις ρεματιές, κ.λ.π. Μάλιστα, η πασίγνωστη καθηγήτρια, συνέχισε, παροτρύνοντας μας: « Γράφτε τα αυτά (στην εφημερίδα), για να δουν όλοι τα χαϊδεμένα του Γ’1…». Μεταξύ μας τώρα, ένα δίκιο το είχε η καθηγήτρια, καθώς ο όρος «Χαϊδεμένος» προέκυψε από μία κάπως «προσωπική» κίνηση ενός μαθητή σε ένα «προσωπικό» μέρος του σώματός του. Καλά ρε δεν ξέρετε ότι η κοινωνιολογία… τυφλώνει;

ΕΙΔΗΣΗ ΣΟΚ- ΜΑΘΗΤΗΣ ΕΞΑΠΟΛΥΕΙ… ΑΕΡΙΑ ! (ΜΕ ΧΙΟΥΜΟΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ)

Δεν είναι μια, ούτε δυο, ούτε τρεις. Είναι πολλές οι φορές που οι μαθητές του Γ’1, αντιμετωπίζουν με παρηγοριά και ανέχεια, το δυσεντερικό πρόβλημα πασίγνωστου μαθητή, που δεν μπορεί να κάνει αυτή την πραγματικά … περίτεχνη πράξη, στις τουαλέτες του σχολείου, και προτιμά να μας κρατά
ενημερωμένους για το πότε έχει… «διάθεση». Το θέμα όμως βρίσκεται στη μορφή των αερίων του μαθητή. Δεν είναι μια απλά «αποτυχημένη απόπειρα του οπισθίου του να πει τη λέξη “πρόβατο”»! Όχι! Το αέριό του περιβάλλει μια υπό-κωφη και παράλληλα ευωδιαστή σύζευξη, που οδηγεί την τάξη μας σε στάδιο φρενίτιδας! Αυτός ο ξεχωριστός συνδυασμός μας έχει τρελάνει. Φτάνει πια! Έλεος!!! Και ακόμα πιο σημαντική είναι η έκβαση της «τελετουργίας» του. Αντί, δηλαδή, να πει ένα τιποτένιο «συγνώμη», μας σκάει ένα χαμόγελο λες και μας ικανοποίησε κάποια κρυφή επιθυμία… Το 5μελές της τάξης βρίσκεται σε τόσο τραγική θέση, που πρόκειται να μαζέψει χρήματα για… αποσμητικό χώρου!!! Τουλάχιστον ευελπιστούμε να αρχίσει το κυλικείο να πουλάει μανταλάκια… Θα κάνουν θραύση!