Πέρασαν και αυτά τα Χριστούγεννα, και τι κερδίσαμε; Πνευματική οξύτητα από τα τόσα μαθήματα και κιλά από την βασιλόπιτα και τους κουραμπιέδες. Ξεστολίσαμε το ρημάδι το δέντρο, το οποίο ειλικρινά το λυπήθηκα φέτος, με τα τόσα στολίδια και φωτάκια, που πάντα ρε παιδί μου σου μένει η απορία: «Πότε τα ‘βαλα όλα αυτά ;», γιατί όταν το στολίζεις χαίρεσαι, όταν το ξεστολίζεις κλαις, και ας ήσουν εσύ αυτή που γέλαγε χθες, που λέει και το άσμα! Όλοι πήραμε δώρα και βιώσαμε με τις οικογένειες μας άλλη μία χαρμόσυνη κομπανία, και άλλοι έμειναν μόνοι, και ίσως να είναι και καλλίτερα έτσι. Δε θέλω όμως να σας καταθλίψω. Τώρα ήρθε η ώρα για να διαβάστε την μοναδική εφημερίδα στα χρονικά του σχολείου μας που κατάφερε να σας ικανοποιήσει και να μας ευχαριστήσει. Παρόλα αυτά στο προηγούμενο τεύχος δεν έλειψαν οι αντιδράσεις πολλών μαθητών και καθηγητών, άλλες θετικές και άλλες αρνητικές. Με εξέπληξε προσωπικά το ενδιαφέρον καθηγητών που με ρωτούσαν ποιοι ήταν οι καθηγητές που μας κατέκριναν (φυσικά και δεν τους αποκαλύψαμε), και δεν ήταν λίγοι που μπροστά σε μαθητές, αποκαταστήσανε το όνομα μας και μάλιστα, νομίζω πως « ήρθαμε για να μείνουμε» στο 3ο. Οι καθηγητές κατάλαβαν ότι δεν είμαστε ένα κομμάτι χαρτί, αλλά ένα τσούρμο ιδέες, γι αυτό και αισθανόμαστε υπερήφανοι για την «Εν…Τάξει». Τέλος δεν μπορώ να μην αναφέρω τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν από το άρθρο «ΠΩΣ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΟΙ ΔΙΑΛΥΜΕΝΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ; ». Δεν πιστεύω πως πρέπει να ζητήσουμε συγνώμη ως εφημερίδα για τους αρθογράφους μας και δεν πιστεύω πως ένα κοινωνικό φαινόμενο μπορεί να θίξει, από τη στιγμή που προβάλλεται και από τα ΜΜΕ και από σχολικά βιβλία, αλλά μόνο για τη διατύπωση μπορώ να ζητήσω συγνώμη, αν χρειαστεί. Τώρα πια ξέρουμε πως πρέπει να έχουμε γερό στομάχι και να δεχόμαστε κάθε άποψη, γιατί είτε το θέλουμε είτε όχι είμαστε πια η εφημερίδα του σχολείου, και όσο έχουμε τους αναγνώστες μας, βαδίζουμε σταθερά και με… ανωτερότητα. Καλή χρονιά λοιπόν, τι και αν και μόνο εμείς ξέρουμε τι θα ακούσουμε και αυτό τον μήνα… Μα αυτό είναι για μας ικανοποίηση. Να γινόμαστε θέμα… με τα θέματά μας! Αγαπητοί καθηγητές, δεν θα παραλείψουμε την ατάκα της χρονιάς που την ακούσαμε σχεδόν από όλους σας: «Κάντε ησυχία, μην κάνω τίποτα και μας γράψουν οι εφημερίδες…» και κάτι μας λέει, πως και σε εσάς αρέσει αυτή η εφημερίδα…(Από Τον Αρχισυντάκτη Και Τη Δημοσιογραφική Ομάδα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου