ΕΡΩΤΗΣΗ: Κύριε Κόλλια, ποιος είναι για σας ο «τύπος» του σωστού μαθητή;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Οι μαθητές πρέπει να σέβονται τη προσπάθεια που κάνουν οι καθηγητές ,οι
συμμαθητές τους και η Διεύθυνση του Σχολείου. Ο σωστός μαθητής θα πρέπει να έχει συμ-
μετοχή στις συλλογικές εκδηλώσεις της Σχολικής κοινότητας που εκφράζουν τις ανάγκες
για ψυχαγωγία ,δημιουργία και επίλυση βασικών προβλημάτων του Σχολείου. Να συμμετέ-
χουν ενεργά στο μάθημα με επισημάνσεις, ερωτήσεις, θέσεις και απόψεις σε αμφίδρομο
διάλογο με το καθηγητή τους. Οι μαθητές δεν πρέπει να αντιμετωπίζουν τη μαθητική ζωή
ως μια βαρετή καθημερινότητα αλλά ως πεδίο έκφρασης και δημιουργίας. Θα μου πείτε
το σημερινό Σχολείο βοηθάει σ’ αυτή τη κατεύθυνση; Εγώ λέω όχι .Χρειάζονται θεσμικές
αλλαγές και αλλαγές νοοτροπίας, ειδικά στο Λύκειο…
ΕΡΩΤΗΣΗ: Κύριε Κόλλια, ποιος είναι ο ρόλος του υποδιευθυντή;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: O ρόλος της Διεύθυνσης είναι να καθοδηγεί, να εμπνέει και να οραματίζεται,
σε συνεργασία με το σύλλογο των καθηγητών, τη μαθητική κοινότητα και το σύλλογο
γονέων ένα σχολείο ανοιχτό στις νέες πολυπολιτισμικές και τεχνολογικές προκλήσεις.
Να πραγματώνει τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών και να αναπτύσσει τις ιδιαίτερες
ικανότητες τους, επιτυγχάνοντας τη κοινωνικοποίηση και την ενεργό συμμετοχή τους στη πολιτιστική,οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη του τόπου.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Κύριε Κόλλια, πιστεύετε ότι θα ήσασταν κατάλληλος λυκειάρχης, αν σας δινόταν η ;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σήμερα στο σχολείο μας έχουμε έναν πολύ καλό διευθυντή και ποιοτικούς καθηγητές, γι αυτό δεν είναι τυχαίο ότι κατακτάμε πρωτιές στις εξετάσεις, σε διαγωνισμούς, στα σχολικά πρωταθλήματα και σε μαθητικούς αγώνες. Είναι επομένως βαριά «κληρονομιά» και μεγάλη πρόκληση η ανάληψη της ευθύνης της διεύθυνσης του 3ου Λυκείου. Η κα-ταλληλότητα βέβαια, εφόσον κάποιος πιστεύει ότι θα τα καταφέρει, κρίνεται απόθεσμικούς παράγοντες και υπερεσιακά συμβούλια.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Κύριε Κόλλια, πώς αισθάνεστε που είστε από τους πιο αγαπητούς καθηγητές του σχολείου μας;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η αξιολόγηση που γίνεται από τους μαθητές, είναι ταυτόχρονα τιμή και ευθύνη. Αγαπητός καθηγητής στους μαθητές για εμένα σημαίνει: Αποδοχή του εκπαιδευτικού έργου του και άνετη επικοινωνία που τους βοηθάει στη μαθησιακή διαδικασία και στην επίλυση βασικών προβλημάτων τους.
προέκυψε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το επάγγελμα της εκπαιδευτικού προέκυψε. Από το Πανεπιστήμιο κιόλας
βοηθούσα κάποια παιδιά στα μαθήματα και μου άρεσε. Τελειώνοντας τις σπουδές, εργά-
στηκα στην Ιδιωτική Εκπαίδευση, και στη συνέχεια στο Δημόσιο Σχολείο, στο οποίο διορί-
στηκα μόνιμα μέσω του διαγωνισμού του Α.Σ.Ε.Π. Η συνεργασία με τους μαθητές με γεμίζει,
είναι δημιουργική, αποτελεί ευχάριστη εμπειρία και μου δίνει το αίσθημα της ικανοποίησης
από τη μετάδοση της γνώσης. Από την πλευρά μου υπάρχει η καλή διάθεση, που με τη σειρά
της φέρνει καλές προσπάθειες και όλα μαζί καλά αποτελέσματα!
ΕΡΩΤΗΣΗ: Κυρία Παρασκευοπούλου, έχετε ποτέ σκεφτεί να αποχωρίσετε από κάποιο τμήμα την ώρα του μαθήματος;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ναι, αλλά η αποχώρηση δεν είναι λύση. Μένεις και αντιμετωπίζεις το πρόβλημα αποφασίζοντας τι μπορεί να γίνει για να βελτιωθεί η κατάσταση, βρίσκοντας και τις αιτίες που την προκαλούν. Ας μάθουμε να σεβόμαστε τον εαυτό μας για να μας σεβαστούν και οι άλλοι. Μέσα στο παιχνίδι των ρολών θα πρέπει να τονίσουμε ότι είναι καλό να ακούμε τον Καθηγητή και όλο και κάτι θα μας φανεί χρήσιμο. Αλλά κι αν ακόμα δεν μας ενδιαφέρει το μάθημα ή το θεωρούμε βαρετό, οφείλουμε να μη «διαλύουμε» την τάξη. Πιστεύω πως μερικά παιδιά ,με στόχο να καλύψουν ένα αίσθημα ανεπαρκείας που βιώνουν, έχουν την εντύπωση πως με τη φασαρία μπορούν να τραβήξουν την προσοχή, να αποσείσουν τις ευθύνες τους και να τις μεταθέσουν σε κάποιο άλλο παιδί. Ας οριοθετήσουμε τη συμπεριφορά μας – Καθηγητές και Μαθητές! Όσο πια για το τμήμα σας, απογοητεύτηκα πολύ από τις συμπεριφορές πολλών παιδιών, και ειδικά στο ωριαίο της Βιολογίας, όπου ανακάλυψα πως το μεγαλύτερο ποσοστό των μαθητών, έκανε σκονάκι. Αυτό ήταν λάθος, καθώς το κάθε παιδί με τις δυνατότητες που έχει, μπορεί να τα καταφέρει χωρίς να καταφεύγει σε αθέμιτα μέσα. Τα σκονάκια έγιναν από μερικούς, με στόχο ν’ αποφύγουν κάτι που πρέπει (διάβασμα), ώστε ν’ ασχοληθούν ,με κάτι πιο διασκεδαστικό ή πιο αρεστό. Πάντως ορισμένοι ήταν πολύ εφευρετικοί και κάποιοι άλλοι ζήτησαν συγγνώμη γνωρίζοντας, πως στο πλαίσιο της λογικής, θα έχουν και κάποιες συνέπειες. Αξίζει να επαινέσω όλους όσοι πραγματικά έγραψαν στηριζόμενοι στον εαυτό τους και στο διάβασμά τους!
« Προσπαθώ, κοπιάζω, αποδίδω, αμείβομαι ».
Σας ευχαριστώ για τις ερωτήσεις σας και σας εύχομαι καλή επιτυχία στις εξετάσεις και σε οποιοδήποτε προσωπικό σας στόχο!
Θέλουμε να ευχαριστήσουμε θερμά τους καθηγητές μας για την συνέντευξη που μας παραχώρησαν. Σε αυτό το σημείο θα ήταν καλό να αναφέρουμε πως η επιλογή των δύο αυτών καθηγητών, δεν ήταν τυχαία. Και ο κύριος Κόλλιας και η κυρία Παρασκευοπούλου, είναι από τους πιο προσιτούς καθηγητές του σχολείου μας και ειλικρινά πιστεύουμε πως το ενδιαφέρον τους για τους μαθητές τους, δεν σταματά ένα βήμα μετά την έξοδό τους από την αίθουσα διδασκαλίας. Γι αυτό θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι οι «αδυναμίες» μας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου